Fakir Ve Kör

Admin* Mesaj Sayısı : 1250 Kayıt tarihi : 17/08/08

Kibirli Ve Zengin Birisi Kapısına Gelen Bir Fakire Bir Şey Vermediği Gibi, Onu Hem Paylar Hem de Kapıyı Yüzüne Kapatır.. Zavallı Fakir İçlenir; Bir Tarafa Çekilir Ve Oturur, Ağlamaya Başlar.. Bir Kör, Onun Ağlamalarını Duyar. Kalkar Yanına Gelir, Niçin Böyle Üzgün Olduğunu, Ağladığını Sorar.
Fakir Olanı Biteni Anlatır.
Kör, Teselli Vererek, Üzülmemesini, Kendi Evine Gelmesini, Evinde Kalmasını, Ekmeğini Çorbasını Kendisiyle Paylaşmasını İster Ve Israrda Eder. Fakir Onun İçtenliği Ve Israrı Karşısında Kabul Eder, Onunla Gider.
Kör Ona Karşı Çok Güzel Bir Konukseverlik Gösterir. Fakirin, Hem Karnı Doyar Hem de Gönlü Hoş Olur.
Gönlü Öyle Hoş Olur ki, O Hoşnutluk İçinde:
- Sen Bana Evini Açtın, Sen Bana Gönlünü Açtın, Kadir Mevlamda Senin Gözünü Açsın, Diye Dua Eder.
Gece Olur, Körde Bir Gariplenir Bir Gariplenirki, O Gariplik İçersinde Gözünden Birkaç Damla Yaş Damlar, Gözleri Birden Açılır. Görmeğe Başlar.
Körün Görmesi İle İlgili Haber Bir Anda Şehirde Yayılır. Yer Yerinden Oynar. Bu Haberi Onu Kapısından Kovan, Kovmakla Kalmayan Taş Yüreklide Duyar. İşin Doğruluğunu Anlamak İçin Gözü Açılan Şahsa Gelir:
- Çok Şanslıymışsın Gözün Nasıl Açıldı, Kim Açtı.
- Hey! Seni Gidi Gafil Seni, Sen Nasıl Bir Adammışsınki, Öyle Bir Mübarek Zatı Azarladın, Üzdün, Yüzünü Yıktın Devlet Kuşunu Bıraktın, Baykuş İle Meşgul Oldun. Gözümün Kapısını, Senin Yüzüne Kapıyı Kapattığın O Kimse Açtı.
- Desene Kendime Yazık Ettim, Öyle Bir Doğanmışki Öyle Bir Devletmiş ki, Kıymetini Bilemedim, Bana Değil Sana Nasip Oldu, Ben Avlayamadım Sen Avladın, Der Ve Kıskançlıkla Parmağını Isırır.
İyilerin Bastıkları Toprak Dermandıe, Göz Açar Ancak Gönül Gözü Kör Olanlar O Dermandan Gafildirler, Kıymetini Ne Bilsinler.