DJ_DiL@N.
Admin*
Mesaj Sayısı : 1250
Kayıt tarihi : 17/08/08
 |  Konu: ~~** Nurettin Rençber ~ Biyografisi **~~  Çarş. Kas. 26, 2008 2:28 am | |
|
Adıyaman asıllı göçmen bir ailenin çocuğu olarak 1960 yılında Mersin'de doğdu. Çocukluk ve gençlik yılları bu liman kentinde geçti. Liseden sonra iki yıl kadar fabrika işçiliği yaptı. Ardından üniversite yılları başladı. Dört yıl süren öğrencilik yaşamını 1985'te mezuniyetle noktaladı (AÜ - DTCF Felsefe Bölümü). İlk konserini yine aynı yıl içinde AST salonunda verdi. 1987'de evlendi.
1988'de öğretmenliğe başlayan ozan, Anadolu'nun çeşitli kasabalarında görev yaptı. Bu arada Anadolu'yu kasabalarıyla, halkıyla ve tabi ki müziğiyle yakından tanıma olanağını buldu.
Öğrencilik yıllarında yaptığı bestelerini "Dağ Türküleri ve Deniz Şarkıları" adlı ilk kasetinde topladı. Halen Anadolu'da (Kırşehir) öğretmenlik yapan ozanın Yiğit ve Eylül adlarında iki çocuğu vardır.
Her insanın kendince çizdiği veya çizdirilen bir yaşam grafiği vardır. Hele bu insan, yaratıcılığını bu grafiğin hep tepe noktalarına vurarak yaşamak durumunda olan bir sanatçıysa, bu grafiğin eğimlerini okumak daha da önemlidir. Gelin hep birlikte böyle insanlardan biri olarak müzisyen Nurettin Rençberin, çizmeye devam ettiği yaşam grafiğini okumaya çalışalım.
1960 yılında Mersinde dünyaya gelen Nurettin Rençberin bir yanında her zaman köylülük olmuştur. Çünkü, 1954te ekonomik zorluklar nedeniyle Adıyaman-Kahtanın Sevik köyünden Mersine göç eden ailesi, Kürt köylü kültürünün özellikleriyle onu çocukluğunda eğitmişlerdir. Dolayısıyla yaşamın dalgalarına binip okyanuslara açılırken, kır-kent, Kürt-Türk-Arap kültürlerinin izlerini de beraberinde götürmüştür bu yolculukta.
O, lise öğrenimi sonrasında Urfa Meslek Yüksek Okulunda bir yıl okuduktan ve Mersinde kısa bir süre fabrika işçiliği yaptıktan sonra, 1981de Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü öğrencisi olarak Ankaraya gelir. Burada maceralı geçen öğrencilik döneminin ardından 1987de Trabzon Tonyada öğretmenliğe başlar. Daha sonra Çoruma, oradan da halen yaşamakta oldukları Kırşehire giderler. Nurettin Rençber evli ve 2 çocuk babasıdır. Yaklaşık dört yıl önce öğretmenliği tümüyle bırakıp zamanını müziğe veren Nurettin Rençber, bu sanata yönelme sürecini de şöyle anlatmaktadır :
Ses olarak türkülerle büyüdüm, türküler söylerdim. Bağlamayla fiili olarak buluşmam ise 1977de Mersinde gerçekleşti. Arkadaş çevrem, sesimi çok sevdiklerini ve bağlamamı geliştirmemi istiyorlardı. Ancak ailem karşı çıkıyordu
Sanatını geliştirme olanağını üniversite öğrenciliği döneminde bulan sanatçı, ilk beste çalışmalarını da 1981-85 yılları arasında icra eder. İlk bestesi de Cemiledir. Öğrenci gençlik arasında sevilen bu bestelerinden oluşan bir demeti 1985te ASTtaki bir konseriyle müzik dünyasına sunar. Ki, ancak 1992de kasetleşen “Dağ Türküleri ve Deniz Şarkıları bu dönemin ürünüdür.
Öğretmenlik yaptığı yıllarda Eğit-Der, Eğit-Sen, Eğitim-İş gecelerinde konserler verir. Bu süreçte şair ve aydınlardan albüm yapması için öneriler gelir. Bunlardan Erhan Oban (Dede) Çağdaş Türküler olarak kaset yapmak için girişimde bulunur; ancak çalışma bitmeyince Ümit Erolla ilk kasetini Ezgi Kasetçilikten çıkarırlar. 1996da müziksever lerin beğenisine sunulan Eşkıya Türküleriyle, ö-zellikle Mehmet Bayrakın aynı adlı kitabından esinlenerek müzik dünyasına kazandırır. 1997de yaptığı Kalbimdeki Yangın ve 1999da ürettiği Ay Düşünce albümlerinin yayınlanmasından sonra şunları söylemiştir:
İnsan yapısı itibariyle kendini ifade etmekten hoşlanır. Kimi zaman şarkılarla ifade eder. Ben de kendimi böyle anlatıyorum. Farklı bir tarz yaratmak gibi özel bir iddiam yok; ama kendini ifade edecek yeteneklerin, sözün, enstrüman kullanmak gibi özelliklerin varsa tarz da oluşuyor. Bu eğilimin Dünyaya yansıması, insanları etkilemesi söz konusu olabilir. Ancak günümüzde sistemin nimetlerinden yararlanmayı amaçlayan hangi sanatçı özgün bir tarz geliştirebilir ki!
Müzik anlayışını belirleyen önemli etkilenmeler üzerine de Nurettin Rençber, şunları söylemiştir: Siyaset Meydanında türkü tartışması vardı. Taraflar kendi tarzlarını örnekliyorlardı. Bakın, türkü okuyanların çoğu kültürlenme, hayata bakış biçimleri, hatta konuşma özellikleriyle sınırlı yaratımda bulunuyorlar. Bu benimle de ilgili. Bir şarkıda Uçurumdan atlarken bulutlara gülümsemeyi unutmayı söyleyen bir Rock Grubu vardı. Bu müziği yapanlarda bilinçli bir tarz ve özgür çıkış var. Bunların edebiyatı beni etkiliyor. Kendi alanım açısından ise, türküye ruh veren, onu canlandıranlar, güzel okuyanlardır. Genel olarak edindikleri okuma tarzları dışında kendilerini geliştirenler çok az.
Türkiyede tarz geliştiren müzik ustalarına dair görüşlerine gelince : Sezen Aksu, Barış Manço, kendi tarzında Orhan Gencebay önemli. Bu ifadenin arkasından sözü kendisine getiriyorum.
Senin çalışmaların, hedefin neye karşılık geliyor? Şöyle yanıt veriyor: Ben şarkılarımda insanlara dokunulmazlık özgürlüğü yaratmak istiyorum. Yoksa aşk şarkılarıyla tarz ve dokunulmazlık yaratılmaz. Kendimi daha çok Ay Düşünce, Karagül ve Ayrılık Vakti şarkılarımla ifade ettiğimi düşünüyorum. Halk şiirinin koşma ve tasavvuf biçimlerinde de söylemeye çalıştım; ama kentli aydın yanımla bunları sürdürmem mümkün değil´
Son olarak, etnomüzikle ilgili Nurettin Rençberin. Düşüncesi ise şöyle: Etnomüzik çalışmalarını çok yakından izlemedim. Ancak birtakım çalışmaları yararlı görüyorum. Örneğin Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu, yaygın adlarıyla Kardeş Türkülerin çabalarını anlamlı buluyorum. Birol Topaloğlunun çalışmaları da bu alanda çok olumlu. Bazı etnomüzik çalışmalarında Kürt müziğinden öğelerle Kızılderili müziğinin sentezinin yapıldığını hissedebilirsiniz. Doğrusu bu tür çalışmaların yeni halk müziği sentezlerine dönüşmesidir.
Son yıllarda emperyalizm ötesi koşulların yarattığı yeni bir bunalım yaşanıyor ve bunalımın sürekliliğini insanların kanıksayarak içlerine sadece duygusal düzeyde yönelmeleri için teknolojinin olanaklarıyla kuşatılan dar sanat faaliyetleri öne çıkıyor. Şiir ve müzik, bu duruma uygun en çok kullanılan iki sanat dalı. Neredeyse, insanın başkaldırı geleneğini tümüyle törpülemeye yönelik ve silik bir duygu atmosferi oluşuyor.Böyle bir eğilimin varlığını gördüğünü, ancak çok farklı üretimlerin de hergün yeni filizler verdiğini dile getiren Nurettin Rençberin, söz ve bestesi kendisinin olan iki parçasını örnekleyerek, söyleşimize şimdilik noktayı koyuyorum.
CİRAN
Kahtanın çayı serin
Değmeyin yaram derin
Ciran burdan gidersen
Ya ben ne hal eylerim
Ciran Ciran Ciraney
Yaktın Adıyamaney
Bir acı kahve pişir
Olam sana mivaney
(Nakarat)
Eyleşir dam üstünde
İnce kemer belinde
Ölürüm Allah vekil
Saramazsam vaktinde
(Nakarat)
AYRILIK VAKTİ
Vakti geldi ayrılığın
Ne yapsak boş
Kurtulamaz bu sevda
Bu amansız rüzgardan
Anla beni
Geçmişteki günlerimiz
Birer birer hayal oldu
Birer birer yalan
Gözlerindeki yaşı sil canım
Beni burda bırak git
Gereksiz artık anlamı yok sözlerin
Bu aşk gömülmeli
Oysa senle
Çok zamanlar paylaşırdık
Acıları umutları
Hiç usanmadan
Yüreğimde saklı kalan anılarla
Gidiyorum bu şehirden
Sevgilim hoşça kal
| |
|
